Tips voor de Rhins of Galloway

Dumfries en Galloway

Deze provincie van Schotland strekt zich uit voorbij de stad Dumfries in het oosten tot de Rhins of Galloway in het westen. En van de grens van Engeland tot Ayrshire in het noorden.

Het bevat een grote kuststreek. Die loopt van de Solway Firth in het zuiden, via de Ierse Zee in het westen naar de Firth of Clyde in het noordwesten.

Het binnenland bestaat uit een heuvelachtig landschap. Onderdeel van de zogenaamde Southern Uplands. Met de typische kale en oude bergen die we overal in Schotland en ook Engeland tegenkomen.

Galloway Forest Park

Voor een flink deel bestaat deze heuvelachtige streek uit Galloway Forest Park. Met als letterlijk hoogtepunt Merrick op 843 meter. Naar het oosten betreft dit de Lowther Hills en de Moffat Hills. Die voor een deel in de Borders liggen.

Historisch gezien is deze streek belangrijk, omdat Robert the Bruce zich hier maanden lang heeft opgehouden. Rondom Loch Trool in Galloway Forest Park wordt daaraan links en rechts aandacht gegeven.

Deze Schotse koning verzekerde in de eerste oorlogen voor onafhankelijk tussen Engeland en Schotland de daadwerkelijke onafhankelijkheid. Lees hierover meer in mijn blog over de Galloway Forest Park.

Richting de Rhins of Galloway

Wanneer we de M74 afdraaien en de A75 oprijden, is meteen al duidelijk dat deze streek veel minder plat is dan ik had verwacht. Al snel heffen de heuvels zich hier rechts van ons richting het noorden op.

Eerst nog in de verte. Na Dumfries steeds dichterbij. Wanneer we het Galloway Forest Park naderen.

Vanaf Gretna Green tot de Rhins is het wel doorbijten. De A75 is best druk. En het is een tweebaans weg. De pakweg 150 kilometer die we vandaag moeten afleggen, duurt dus best lang.

Gelukkig wordt de weg steeds interessanter. Nadat we aan de rechterkant volop zicht hebben op de Galloway Hills. Krijgen we bij Gatehouse Of Fleet ook zicht op kust en zee.

Wat een fijne combinatie!

We willen graag lunchen bij Gather dat iets verderop boven Fleet en Wigtown Bay ligt. Helaas zit het daar helemaal vol. We stoppen wel even om te genieten van het uitzicht.

In de verte kunnen we zelfs de fells van het Lake District zien liggen! Waar we vanochtend nog wakker werden.

De Rhins of Galloway

We besluiten dus om wat verderop onze camper neer te zetten op een parkeerplaats aan de kust. Wat minder panoramisch. En tegelijkertijd ook mooi qua uitzicht.

Vanaf Newton Stewart wordt het uitzicht langzamerhand weer wat vlakker. Het landschap blijft links en rechts van ons glooien. Maar minder dramatisch dan hiervoor.

Vlak na Glenluce slaan we linksaf richting de Rhins of Galloway. Om verderop de B7084 richting Sandhead te pakken. We hebben nu volop zicht op kust en zee. In het zonnige weer dat het vandaag is, is het een fijn uitzicht.

De Rhins of Galloway kennen een lange, menselijke historie. Het was eeuwenlang onderdeel van een koninkrijk dat zich niet tot het Schotse, vaste land beperkte. Het nabijgelegen Isle of Man en delen van Ierland maakten daar ook onderdeel van uit.

En dit zuidwestelijke punt moest natuurlijk goed bewaakt worden. Op de Rhins zijn daarom hier en daar resten van verdedigingswerken te vinden.

Door de ligging in zee staan de Rhins volledig onder invloed van de zee. En in dit geval ook van de noordelijke golf stroom. Die net als in Cornwall in Engeland een erg gematigd klimaat brengt. Met zachte, bijna vorstvrije winters en wat koelere zomers.

Hoewel we daar deze zomer weinig van merken…

Logan Botanic Garden

De A716 brengt ons van Sandhead naar Ardwell. En even voorbij Ardwell draaien we de met bomen omzoomde laan op van onze bestemming voor vandaag: de Logan Botanic Garden.

En die tuin bevat dus ook subtropische planten. Juist vanwege dat gematigde klimaat!

Logan Botanic Gardens is ook meteen één van de tips voor de Rhins of Galloway.

Het is onderdeel van de Royal Botanic Garden in Edinburgh. En biedt een ruime collectie van bomen en planten.

Overzicht

We slaan vanuit de ingang direct linksaf. Richting het platform, waarop we over de tuin kunnen heen kijken. Dat is een mooi pad omgeven door allerlei bomen en struiken.

Het is ongewoon warm vandaag in Schotland (25+ graden), dus het is heerlijk om hier in de schaduw tussen van bomen en struiken te lopen.

Even verderop komen we langs een pad dat helemaal omgeven is door hortensia’s. De kleuren spatten er vanaf.

En zo komen we op het genoemde platform. Vanaf waar we overzicht hebben over een groot stuk van de tuin.

Mammoetblad

We lopen verder langs het pad dat langs het platform loopt. En vervolgens nemen we het eerst pad naar rechts.

Nadat we over een leuk stroompje heen zijn gelopen, krijgen we rechts zicht op gigantische bladen. Dat zijn zogenaamde Gunnera. Of in het Nederlands: mammoetblad.

We lopen eerst nog even verder richting het bos dat verderop langs dit pad ligt. Waar allerlei hoge naaldbomen staan.

Wanneer we weer terug zijn bij de Gunnera’s lopen we het pad af dat er dwars doorheen loopt. Bijzonder om zo onder deze bladeren door te lopen!

Conservatory en Walled Garden

Vanaf de Mammoetbladeren lopen we richting het vijvertje dat midden in het park ligt. Een mooie rustige plek.

Verderop ligt de Conservatory. Waar omheen prachtige en kleurrijke bloemen staan.

Vanaf hier kunnen we de zogenaamde Walled Garden inlopen. Waar de kleurexplosie van planten zo mogelijk nog groter is.

Deze tuin doet mij in de verte denken aan de Earl’s Garden bij Arundel Castle. In Zuid-Engeland.

New England Bay Caravan Park

Het begint inmiddels redelijk richting het einde van de middag te lopen. Gelukkig zijn we in de buurt van de camping voor vanavond.

Er wacht ons daar wederom een aangename verrassing. De camping is een heerlijke strandcamping. Met een relaxte sfeer.

We hebben vanaf onze plek nagenoeg zicht op zee. En de prachtige omgeving van deze baai.

Het strand zelf is maar een paar meter lopen. En er moet dan natuurlijk direct gezwommen worden. Tenminste, dat zit in mijn genen. Zoals ik dit al eerder beschreven heb in mijn blog over de Vercors in de Franse Alpen.

Hoewel de Schotten mij toch wat vreemd aankijken. Zwemmen in zee lijkt hier niet zo de gewoonte…

Zonsondergang

Doordat het weer zo lekker en zonnig is, kunnen we ‘s avonds de zon prachtig zien ondergaan. Wat een fantastische plek is dit!

Ook dit is één van de beste tips voor de Rhins of Galloway.

Naar de Mull of Galloway

Het eerste wat we de volgende dag doen is een nacht bijboeken op deze fantastische camping. Dat geeft ons vandaag de mogelijkheid om op ons gemak de Mull of Galloway te bekijken.

Daarvoor pakken we weer de A716. Verder in zuidelijke richting. Een weg die er op deze, zonovergoten dag prachtig bij ligt. We zien voortdurend de zee die schittert in deze overgotenheid.

In Drummore pakken we de B7041 richting de Mull of Galloway. Op de kruising met de B7065 die vanuit het noorden komt, slaan we linksaf.

Vanaf hier is het een single track road met op gezette tijden Passing Places. Net zoals we dat in de Highlands gewend zijn.

Mull of Galloway

Wanneer we op de parkeerplaats uitstappen is het meteen duidelijk dat we op een geweldige plek staan. Het voelt hier wild en remote. Ver weg van alles, ondanks dat we niet de enigen zijn.

Mull betekent dan ook niet voor niets een ronde heuvel of top zonder bomen.

De RSPB (de Engelse Vogelbescherming) beschermt dit gebied. En zorgt er zo voor dat één van de laatste, ongerepte stukken natuur van Schotland bewaard blijft.

Voor de vogelaar zijn hier vooral heel veel Jan van Genten te vinden.

De Mull is bovendien het meest zuidelijkste puntje van Schotland.

Noord-Ierland

We nemen het brede pad dat ons rechtsom de punt van dit schiereiland brengt. Naar rechts lijkt Noord-Ierland bijna binnen handbereik. En we kunnen de huizen op Ilse of Man bijna zien.

Op deze uitgestoken punt in zee staat natuurlijk ook een vuurtoren. Die ook te beklimmen is.

Misthoorn

Nog net iets specialer wordt het verderop. Daar kunnen we het pad richting de misthoorn pakken. Die net als de vuurtoren nog volop in gebruik is. Want het kan hier flink spoken bij slecht weer. Vanwege alle stromingen die hier samenkomen. En om deze kale rots kolken.

De misthoorn is een stuk massief ijzer die zo te zien barre weersomstandigheden kan doorstaan. En ook netjes in de verf zit.

Het is vooral ook een gave plek om te staan. Zo boven het water met vol uitzicht op de rotsen en alle vogels die hier rondvliegen.

Vogels

Wanneer we het pad rondom de punt verder vervolgen, komen we bij het bezoekerscentrum van de RSPB uit. Vanuit hier kunnen we ook nog helemaal naar een andere punt toe lopen. Dat doen we toch maar even.

Want we hebben al gezien dat vanuit hier ook het uitzicht prachtig is. In dit geval op de Galloway Hills waar we gisteren langs en doorheen reden.

In het bezoekerscentrum kunnen we van alles te weten komen over de vogels die hier zitten. Erg interessant om allemaal te lezen.

Gallie Craig

De weg terug richting parkeerplaats voert dwars door de heide. En levert hier en daar prachtige uitzichten op (en foto’s :-)).

We willen nu nog naar het restaurant dat hier zo mooi op de Mull is neergezet. Zowel binnen als buiten is het uitzicht hier geweldig. En we genieten volop van deze mooie, wilde plek.

Encore zonsondergang

We rijden weer rustig terug richting onze camping. Om daar nog even volop te genieten van zee, strand en zon. En ook deze avond worden we weer getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

Deze plek en dit schiereiland is een enorm aangename verrassing voor ons geweest!

Praktische informatie over de Rhins of Galloway

Tips voor de Rhins of Galloway: Logan Botanic Garden

Via de link kom je op de site van Logan Botanic Garden. Hier vind je alle informatie over deze tuin. In de tuin zit ook een restaurant (Potting Shed Bistro) waar je kunt lunchen en koffie of thee kunt drinken.

Hieronder vind je een kaart van de omgeving van Logan.

Tips voor de Rhins of Galloway: Mull of Galloway

Hier vind je meer informatie over de Mull of Galloway.

Je kunt een mooie wandeling rondom deze punt maken. Dat is ongeveer een wandeling van 3,5 kilometer. Je kunt ook langs de westkant wat verder lopen. Klik voor tips over wandelingen op de Mull of Galloway op de link.

Hieronder vind je een kaartje van de omgeving.

Uit eten op de Rhins of Galloway

Vanzelfsprekend is Gallie Craig daarvoor een superlocatie. Ze zijn helaas alleen van de lunch (12:00) tot 17:00 uur open.

Verder zit in Sandhead in het noorden van de Rhins nog een goed restaurant: Tigh Na Mara. Dat is een stukje ten noorden van de camping.

In mijn verhaal hierboven noem ik ook nog Gather. Dat ligt voor Newton Stewart op weg naar de Rhins. Dat is een geweldig restaurant op een superplek. Leuk dus voor de heen- of terugweg!

Kamperen op de Rhins of Galloway

Wij hebben zoals inmiddels duidelijk zal zijn, een heerlijke tijd gehad op New England Bay Caravan Park.

Het is op zich geen hele bijzondere camping. In die zin dat het wel typisch Engels/Schots is. Met brede velden voor campers en caravans.

De sfeer is door de ligging aan het strand heel relaxed. Het doet qua gevoel nog het meeste aan een strandcamping in Bretagne denken. Het sanitair is wat gedateerd en tegelijkertijd ook dik in orde en schoon. Op de camping zit verder ook nog een winkeltje.

En het gaat natuurlijk vooral om de ligging: aan het strand en aan de zee! Met fantastisch uitzicht op de Isle of Man en de Galloway Hills.

Wij zaten op plek 143. Het liefst zouden wij nog iets meer naar het noorden hebben gezeten, zodat je nog wat dichterbij het sanitair staat.

Een andere optie op de Rhins is Glentyre Campsite. Een kleine, mooie, landelijk gelegen camping. In dit geval niet aan zee. Wel met in de verte uitzicht op…

Vakantiehuis op de Rhins of Galloway

Je kunt in de vuurtoren van de Mull of Galloway overnachten. Dat ziet er echt superleuk uit. Om de vuurtoren heen staan nog meer cottages die verhuurd worden, dus kijk snel op de site via de link!

Informatie over de Rhins of Galloway

Hieronder vind je via de handige links nog meer informatie over de Rhins of Galloway. De site van de VVV is wat gedateerd, maar je vindt er wel de nodige informatie…