Een dagje Gaudi in Barcelona

Eerst moeten we natuurlijk wat meer weten van deze man. En we kunnen niet over Antonio Gaudi praten, zonder over het zogenaamde Modernista te spreken, het Catalaanse Modernisme.

Wat is Modernista en het Catalaanse Modernisme?

Deze stroming is ontstaan aan het einde van de 19e eeuw. Net als de Art Nouveau en de Jugendstil is het de stijl van de Belle Époque. Het heeft qua bouwstijl los van deze stromingen de meeste overeenkomsten met de Arts & Crafts Movement in Engeland en Schotland.

Het Catalaans Modernisme is primair gebaseerd op de Neo-gotiek of de Gotische Revival. Een stroming die min of meer is ontstaan door toedoen van Eugène Viollet-le-Duc. Hij herstelde veel belangrijke monumenten van de architectuur in Frankrijk, zoals de Notre-Dame in Parijs, de prachtige Basilique Sainte-Marie-Madeleine in Vézelay en de stadsmuren van Carcassonne.

De Modernista-beweging ging echter verder. De Romantiek is immers ook geweest. Dat heeft de kunstenaars geleerd dat individuele expressie ook mag. Ook wel aangeduid als lyriek. De gotiek is dus vooral een startpunt qua vorm. Om op die basis de individuele expressie te laten floreren.

Een ander belangrijk element van de Modernista is het oriëntalisme. Dit is de invloed van Islamitische en Japanse (bouw-)kunst op de kunstenaars van het modernisme. Dit betreft onder andere de elementen uit de Moorse bouwkunst die overal in Spanje is te zien.

Tenslotte kan het Catalaans Modernisme niet los worden gezien van de revival van de eigen Catalaanse cultuur in deze periode.

Wie was Antonio Gaudi?

In deze tijd kwam de veelzijdige architect Gaudi van de opleiding voor architecten in Barcelona. Hij werd beïnvloed door de bewegingen van zijn tijd. En voegde daar ook het nodige aan toe.

Twee dingen zijn daarbij van belang. Allereerst het organische. Hij liet zich daarin inspireren door de natuur. Door grotten en vormen die in de natuur zorgden voor schoonheid en ook stevigheid. Zoals de vorm van een parabool.

In het verlengde daarvan ligt het tweede: geometrische vormen. Waar de gotiek gebruik maakte van de kracht van het platte, tweedimensionale vlak, ging Gaudi veel verder.

Door niet alleen gebruik te maken van driedimensionale figuren als de kegel. Maar ook van de vorm die bijvoorbeeld een parabool krijgt wanneer rondom zijn middelpunt wordt gedraaid.

Vervolgens kan je deze vorm die de paraboloid heet ook nog eens spiegelen aan zich zelf. En vervolgens ook weer ronddraaien. Dat heet de hyperboloid.

Beide vormen zijn te bewonderen in de Sagrada Familia. De vormen bovenop de ‘bomen’ hebben deze structuur.

De taal van Gaudi was dus zowel organisch als wiskundig geïnspireerd. En wellicht dat dit ook het gevoel van perfectie geeft, wanneer we zijn hoogstandjes bekijken.

In lijn met de Arts & Crafts-beweging in Engeland hield Gaudi zich ook bezig met het geheel. Dus niet alleen met de bouwkunde, maar ook met beeldhouwen, glas-in-lood, timmerwerk, etc. Waardoor zijn creaties in totaliteit ontworpen zijn.

Vanzelfsprekend was deze ontwikkeling er niet in één keer. Een oriëntalistische, neogotische en naturalistische fase vormden de basis voor een symbiose van deze stijlen. En zijn werken vanaf ongeveer 1910 laten deze symbiose zien. Met als uiteindelijke hoogtepunt de La Sagrada Familia.

Een dagje Gaudi in Barcelona: Parc Güell

Wij beginnen ons dagje Gaudi in Barcelona met het Parc Güell (onder Praktische informatie lees je, hoe je hier kan komen).

De heer Güell gaf Gaudi tijdens zijn leven heel wat opdrachten. Rijk geworden door de Industriële Revolutie van de decennia daarvoor, had Güell geld in overvloed om allerlei projecten ter ere van zichzelf op te zetten.

Het park was in eerste instantie bedoeld als een commercieel vastgoedontwikkelproject. Dat kwam niet echt van de grond. Uiteindelijk zijn maar 2 van de 60 plots ontwikkeld.

Het was bedoeld als een oase van rust. Ver van de vieze fabrieken. En met een prachtig uitzicht over de stad en de achterliggende zee. Het park-element mocht Gaudi zelf toevoegen. Geen van de huizen in het park zijn door hem ontworpen.

Salamander en slang

Vanaf de ingang aan de Carrer d’Olot kom je vrij snel bij de beroemde Salamander die aan het begin van de zogenaamde Drakentrap staat.

De Salamander is het toonbeeld van Gaudi’s drang naar oriëntalisme en naturalisme. Het is een grote, mozaïek in de vorm van een dier.

Het is even dringen om het beest goed op de foto te kijken. Corona is nog iets waarover net wordt gesproken in Noord-Italië. En het park is zelfs eind februari nog behoorlijk vol.

We pakken daarom snel de trap omhoog. Die brengt ons in een open zaal met kolommen die de Plaça de la Natura ondersteund.

De laatste kunnen we bereiken via een paar trappen aan de linker- en rechterkant, waarmee we door allerlei, mooie paden lopen.

Zo komen we bij de zogenaamde Slingerende bank die op het Natuurplein staat. Ook dit is een grote mozaïek in de vorm van een slang die aan de rand van een platform heen en weer draait. Vanaf dit punt hebben we prachtig uitzicht over Barcelona.

En we zien aan de linkerkant die ultieme creatie van Gaudi,  de Sagrada Familia, al liggen.

Bomen als pilaren

Aan de westkant van het plateau lopen we weer naar beneden. Om zo onder de bank weer door te lopen richten het oosten van het park.

Deze paden zijn als een soort colonnade aangelegd. Ze zijn overdekt en deels gestut door allerlei pilaren. Die Gaudi allerlei vormen uit de natuur heeft gegeven. Het meest opvallende daarvan zijn de pilaren in de vorm van Ananasbomen.

We komen op allerlei plekken in het park dit soort vormen tegen. Mooi om te zien. En het park is ook best rustgevend om in te lopen.

We willen echter naar dat meesterstuk van Gaudi toe, dus we blijven hier niet al te lang hangen. En lopen naar de uitgang aan de Carretera del Carmel. Om daar een bus terug naar de Travessera de Dalt en de metro te pakken.

La Sagrada Familia

We besluiten wat eerder uit de metro te stappen bij Verdaguer. In plaats van bij het plein van de basiliek zelf. Zodat we naar deze prachtige kerk kunnen toelopen. Om op deze manier al het moois in ons op te nemen.

Ik heb mijzelf er voor alle zekerheid op voorbereid dat de buitenkant tegen kan vallen, omdat de kerk tot 2026 nog niet af is.

De moeite had ik mij kunnen besparen. Wanneer we op het gelijknamige plein aankomen zijn we hoe dan ook overdonderd door de grootsheid van de Sagrada Familia.

Inmiddels is overigens duidelijk dat de afronding door Corona wel eens richting 2030 kan lopen. Tegen die tijd is er overigens ruim 100 jaar aan dit immense bouwwerk gewerkt.

Wat is de La Sagrada Familia?

De basiliek die Antonio Gaudi heeft ontworpen is een gigantische, organische constructie. Opgedragen aan de Heilige Familie, ofwel La Sagrada Familia.

Aan de buitenkant moet het uiteindelijk uit drie façades bestaan: de Geboorte, de Passie en de Glorie. De eerste twee zijn op dit moment eigenlijk klaar. De laatste is nog in aanbouw.

De Geboorte-façade ligt op het noordoosten, waar de zon opkomt. En staat daarmee symbool voor de geboorte van Jezus. Het bestaat uit de drie portalen die een kathedraal normaal gesproken ook hebben. Deze beelden hier Hoop, Geloof en Liefdadigheid uit.

De Passie-façade is het tegenovergestelde: liggend op het zuidwesten waar de zon ondergaat, is dit het portaal dat de dood en kruisiging van Jezus symboliseert.

De façade wordt ondersteund door 6 kolommen die Sequoia-bomen moeten voorstellen. Zij ondersteunen 18 pilaren in de vorm van botten die een kruis ondersteunen met een doornenkroon.

De Gloria-façade moet straks één grote lofzang worden ter meerdere glorie van Jezus. En zal tegelijkertijd de weg van dood naar de hemel symboliseren. Met de hel voor de ongelovigen.

De façade zal straks 7 deuren hebben die allemaal verwijzen naar één van de sacramenten van de katholieke kerk.

Het zal ook de centrale toegang worden tot het schip van de basiliek.

Torenhoog

Verder heeft de basiliek een gigantisch aantal torens. De belangrijkste daarvan zijn nog in aanbouw. Dat zijn de torens van de vier Evangelisten, die van Jezus en die van Maria. Waarbij de laatste twee de hoogste en die van Jezus natuurlijk het hoogst moet worden.

Deze torens worden geflankeerd door de torens van de apostelen. Elk vier stuks bovenop de 3 genoemde façades.

Een bos

De binnenkant van de kerk heeft de vorm van een bos. Ontzettend hoge kolommen in de vorm van bomen met takken ondersteunen de dakconstructie en de torens. Dit doen ze door middel van aan elkaar gelinkte paraboloids en hyperboloids.

Het schip bestaat uit 5 gallerijen. Het transept (de korte zijde van de kruisvorm van kerken) bestaat uit 3 gallerijen.

De bomen, takken en geometrische vormen die het dak en de torens ondersteunen zijn op de foto hierboven goed te zien.

De Geboorte-façade

Vanuit het plein voor de basiliek lopen we eerst links om de kerk heen. Om bij de huidige ingang van de kerk te komen. Daar is het natuurlijk een drukte van belang.

Gelukkig hebben we onze kaartjes al online besteld…

We kunnen nu een eerste blik van dichtbij op deze kant van de kerk werpen. Dat is de Geboorte-façade.

Het is een kant van een kerk, zoals we die ook nog nooit hebben gezien. De hele façade lijkt te leven, door alle vormen die op en over elkaar heen buitelen.

En dat zal ook de bedoeling zijn. Het moet een uitbundigheid en feest uitstralen die we associeren met een geboorte. Zeker wanneer het de geboorte van de zoon van God betreft.

We kijken onze ogen uit.

Tranen

Langzaam maar zeker worden we door de massa naar binnen getrokken. Daar is het gelukkig ook wat rustiger. We kunnen daarom op ons gemak de kerk in lopen.

En dan gebeurt het. Ik ben totaal overdonderd door wat ik hier te zien krijg. Zoiets moois hebben we nog nooit gezien.

De zon en het licht schijnen van alle kanten met prachtige kleuren door de hoge en gefragmenteerde ramen. Het licht valt vervolgens op de perfect, witte pilaren van de boomstammen. En daar hoog boven ons ligt het bladerdak van het plafond.

Het is meer dan schitterend. En ik schiet helemaal vol. Wat is dit ongelooflijk mooi!

Werking van het licht

Ik bedenk mij dat ik hier echt een tijdje wil blijven. Ik wil baden in dit prachtige licht. Alle details in mij opnemen. Genieten van de kleurschakeringen. Van blauw naar groen, naar geel, naar rood.

We lopen dus op ons gemak door de kerk heen. En ik merk dat ook mijn jongste zoon onder de indruk is.

Deze schitterende schoonheid laat niemand ongemoeid.

De Passie-façade

Na een half uurtje zijn we wel zover om even naar buiten te lopen. Om de Passie-façade te bekijken.

Het is bijna een schok om deze façade te zien. Met in het achterhoofd al die weelderigheid van de Geboorte aan de andere kant.

Het is prachtig hoe Gaudi hier kruisiging en dood in al zijn somberheid laat zien. Deze façade is strak. Op het kille af.

In een soort S zijn de taferelen van de kruisgang in de portalen uitgebeeld. Met in het midden bovenin de kruisiging. In het tafereel daaronder is Gaudi zelf helemaal links afgebeeld. Als devote toeschouwer van deze lijdensweg.

Weer naar binnen

Ik wil weer naar binnen. De soberheid van deze façade is op zichzelf indrukwekkend. Dat interieur met al die kleurschakeringen is dat nog veel meer.

Op ons gemak lopen we daarom weer terug door de kerk. En genieten nog een keer van al die kleuren. Van al die prachtige bomen van steen. En die organische vormen.

We lopen er via de Geboorte-ingang weer uit. Om ook hier nog even naar te kijken.

En om vervolgens neer te strijken bij een koffiehuis in de buurt.

We moeten dit alles even goed op ons laten inwerken, voordat we weer verder kunnen…

Een dagje Gaudi in Barcelona: Casa Milà en Batlló

Aan de zuidwestkant van het park voor de Sagrada Familia lopen wij richting de Avinguda Diagonal. De grote, diagonale as die dwarsdoor het 19e eeuwse Barcelona loopt.

We slaan op deze diagonaal rechtsaf. Om een paar honderd meter verderop, met de kruising van de boulevard Passeig de Gràcia linksaf te slaan.

Dan staan we opeens weer voor een ander meesterwerk van Gaudi. De Casa Milà.

La Pedrera

Dit grote woonhuis wordt ook wel La Pedrera, Steengroeve, genoemd. Omdat er zoveel gebruik is gemaakt van grof, onbewerkt steen.

En dat maakt dit staaltje architectuur van Gaudi ook wel bijzonder. Het doet meer denken aan de enorme, witte bomen in de Sagrada Familia. Het heeft weliswaar de organische, ronde vormen. Het doet wel streng aan in zijn materiaalgebruik.

Ook hier zien we dat Gaudi niet alleen geïnteresseerd is in de structuur. Met alle metalen elementen op de balkons.

Het huis is aan de binnenkant veel kleuriger van opzet. En het heeft een mooie patio en bijzonder beeldhouwwerk bovenop het pand.

Ondanks die wetenschap, laten we dat aan ons voorbij gaan. We zijn moe van alle indrukken van de Sagrada Familia.

Casa Batlló

De Passeig de Gràcia was aan het begin van de 20e eeuw een straat waaraan de rijken van de stad woonden. En even verderop vinden we daarom aan de rechterkant nog een huis dat Gaudi voor één van die rijken ontwierp: het huis van Batlló.

Overigens heeft ook dit huis een bijnaam: huis van de botten, omdat de dunne structuren rondom de ramen aan een skelet doen denken.

Hier zien we meer terug van de overdaad van de Sagrada Familia: moorse invloeden in de minaret-achtige toren. Veel meer gebruik van mozaïeken en kleuren. Die overduidelijk de link met de natuur moeten leggen. En overal weer de ronde, slingerende vormen.

Het is mooi om te zien.

Ook dit gebouw is aan de binnenkant het bewonderen waard. En wij laten ook dit aan ons voorbij gaan.

Even verderop zit de FC Barcelona-store. En ik heb mijn jongste beloofd om daar een officieel t-shirt met opdruk voor hem te kopen.

Ondanks deze ontnuchtering hebben we samen weer een fantastische dag in deze bijzondere stad gehad. Een stad die inmiddels bijna in één adem genoemd wordt met haar beroemdste inwoner. En terecht. Wat een genie!

Praktische informatie over een dagje Gaudi in Barcelona

Op alle kaartjes hierboven vind je alles dat nodig is om je weg te vinden voor deze stadswandeling door het oude Barcelona.

Hieronder vind je nog wat meer informatie om je weg te vinden in Barcelona.

Metro van Barcelona

Koop wanneer je meer dagen in Barcelona bent direct een Barcelona Card. Voor 3 dagen kost dit € 46 en voor meer dagen wordt het per dag goedkoper. Je hebt hiermee gratis toegang tot al het openbaar vervoer in Barcelona en vooral de metro.

Bovendien krijg je korting of gratis toegang tot een heleboel locaties. Je kunt de Card overal kopen, op het vliegveld, bij de VVV, etc. Klik voor meer informatie op de link. 

Via de link vind je een kaartje van de metro van Barcelona. Je kunt de metro ook pakken vanaf het vliegveld.

Fietsen huren in Barcelona

Het is ook heel makkelijk om (elektrische) fietsen te huren in Barcelona. Met een soort abonnement kan je dan overal in de stad een fiets pakken. Kijk daarvoor via de link.

Een dagje Gaudi in Barcelona: Parc Güell

Om in het Park Güell te komen, kan je het beste de metro L3 pakken en uitstappen bij Lesseps. Daar loop je de Travessera de Dalt op richting oosten. Een paar honderd meter verderop pak je dan de Avinguda del Santuari de Sant Josep de la Muntanya naar links. Dit brengt je via een stijgende weg naar de ingang van het park.

Eventueel kan je op de terugweg bij de uitgang aan de Carretera del Carmel op een bus stappen die je weer op de Travessera de Dalt brengt.

Via de link vind je meer informatie over het park. Hier vind je op de site een plattegrond van het Park Güell.

Een dagje Gaudi in Barcelona: La Sagrada Familia

Meer informatie over de La Sagrada Familia vind je via de link.

Het is handig om net als met alle andere attracties de kaartjes online te bestellen.

Vlakbij deze fenomenale basiliek ligt het gelijknamige metrostation dat via lijn L2 en L5 te bereiken is.

Een dagje Gaudi in Barcelona: Casa Milà

Casa Milà is aan de binnenkant te bezichtigen. Klik voor meer informatie op de link. Kijk even wat voor ticket je koopt, want er zijn verschillende mogelijkheden. Met een premium-ticket hoef je geen tijdslot te kiezen en ook geen dag. Lijkt mij niet echt nodig, maar goed om te weten.

Een dagje Gaudi in Barcelona: Casa Batlló

Ook Casa Batlló is van binnen te bekijken. En is ook zeker een aanrader, wanneer je wat meer tijd hebt.

Andere dingen om te doen in Barcelona

In mijn andere blog over Barcelona lees je meer over het oude centrum van Barcelona, El Gothic. Ook lees je daarin meer over FC Barcelona en hoe je daar kunt komen.

Uit eten in Barcelona

Bij La Sagrada Familia is Cantina La Mexicana een aanrader.

Bij de beide Casa’s is Lizarran een goed pincho’s restaurant. De Baskische variant van tapas.

In de buurt van het onderstaande hotel aan de Passeig de Colom 23 is Red Garter een goed burger restaurant. In dezelfde buurt richting het strand is tenslotte Carabela een uitbundig Mexicaans restaurant.

Hotels in Barcelona

Wij zaten in Hotel Duquesa Suites.

Ik ga voor een bezoek aan een stad altijd voor wat meer luxe, omdat je kamer ook een uitvalsbasis is. Zeker met kinderen erbij, vind ik het fijn om niet de hele dag in touw te zijn en vooral ook om momenten van rust te hebben op de kamer.

Boek wel een kamer met uitzicht, omdat je op deze manier of uitkijkt op de jachthaven van Barcelona of op het prachtige postkantoor. Of in ons geval allebei!

‘s Ochtends wordt het ontbijt geserveerd in de vlakbij gelegen zusterlocatie van dit hotel. Je hebt ook een keukentje tot je beschikking, dus je kunt ook zelf voor eten zorgen. En zelfs koken.

Wil je zelf op zoek naar een hotel? Klik dan op de link voor alle hotels in Barcelona in El Born. Dat is dichtbij het hotel waar wij zaten. Of voor alle hotels in El Gothic.

Informatie over Barcelona

Informatie over Barcelona vind je hieronder via de Handige Links.