Santa Cruz en het Real Alcazar: wandeling door het oude Sevilla

Al-Andalus

Voordat ik in de oude wijken van Sevilla duik, duik ik eerst even de geschiedenis in van deze bijzondere streek.

Andalusië en specifiek Sevilla speelde al een belangrijke rol op het wereldtoneel in de Romeinse tijd.

In de buurt van Sevilla werd in die tijd zilver en goud gedolven. En de regio was daardoor zó belangrijk dat er zelfs enkele latere keizers vandaan kwamen. Waaronder Trajanus.

Nadat het Romeinse Rijk verzwakte in de 5e eeuw, namen uiteindelijk de Visigoten de touwtjes in deze streek in handen. Totdat zij in de 8e eeuw werden verdreven door de zogenaamde Moren. Die de oversteek via het Straat van Gibraltar hadden genomen.

Al-Andalus werd zo uiteindelijk onderdeel van het grote, Arabische kalifaat. Een rijk dat zich uitstrekte van het Midden-Oosten tot een groot deel van Spanje. En even zelfs tot Zuid-Frankrijk.

Overigens wordt met Al-Andalus niet alleen het huidige Andalusië aangeduid, maar het gehele door de Moren geannexeerde deel van Spanje.

Sevilla en wat later Cordoba werden hierdoor al heel snel van groot belang. Een belangrijke machtsbasis voor de Moren. Er ontstond 2 eeuwen later zelfs een apart kalifaat Cordoba.

Almohaden

In de 8e tot en met de 13e eeuw (5 eeuwen!) wisselden allerlei emiraten, kaliefen en taifa’s elkaar af. In de 12e eeuw komen de Almohaden aan de macht die op de huidige plek van de Alcazar van Sevilla het toenmalige paleis flink uitbreiden. En daartegenover rond 1170 een grote moskee lieten bouwen. Waarvan bijna alleen de klokkentoren van de kathedraal, La Giralda, is overgebleven.

Deze Berberse lieden werden in het midden van de 13e eeuw definitief uit Spanje verdreven. En vanaf dan is Sevilla een katholiek bolwerk.

Daarmee was de invloed van de Moren niet verdwenen. Want juist in de architectuur die in de 13e en 14e eeuw ontstond, kwamen veel elementen van de Moorse architectuur terug.

Mudejar

Deze ‘Moorse’ stijl wordt Mudejar genoemd. En deze architectuur is ook flink beïnvloed door de Moorse bouwstijl. Vooral het gebruik van baksteen, hoefijzervormige bogen, die soms ook blind en veel achter elkaar verspringend werden toegepast, flink bewerkte houten cassetteplafonds, arabische, organische ornamenten en het gebruik van keramieke, decoratieve tegels. En ook de kalligrafie van de Moren kwam nog veel terug.

Hoewel de motieven steeds vaker christelijk werden, bleef het materiaalgebruik en het ritme daarvan typisch Arabisch.

Santa Cruz

Inmiddels is mijn jongste zoon wakker. En na het ontbijt dat we beter een brunch kunnen noemen, lopen we richting Santa Cruz en het Real Alcazar. Santa Cruz is de oude, middeleeuwse wijk van Sevilla.

Vanuit het Plaza Nueva nemen we de Calle Francos om vast te lopen in een processie. Een leuk stukje couleur locale.

La Juderia

We buigen vanwege de drukte snel af richting de Calle Pajaritos om in een redelijk rechte lijn in de Calle del Aire terecht te komen.

Via de Calle de San José komen we in La Juderia terecht. De oude Joodse wijk.

Via de Avenida Menendez y Pelayo lopen we de Jardines de Murillo in. Om vanuit daar naar het Plaza de Santa Cruz te lopen.

Los Venerables

We lopen op onze wandeling met Santa Cruz en het Real Alcazar vanaf dat plein naar het westen. We zitten nu middenin de oude, middeleeuwse wijk die achter het Alcazar is ontstaan. Aangezien op die plek al een paleis werd gebouwd door de Visigoten.

De Callejon del Agua is een klein en leuk straatje. Het heet zo vanwege het feit dat door de muur het water liep dat bestemd was voor de tuinen en fonteinen van de Alcazar.

Via de Calle Justino de Neve komen we bij het museum van Los Venerables.

Plaza de Dona Elvira

Het museum is gewijd aan Velazquez. We slaan dat voor nu even over. Er is hier nog genoeg te zien dat veel mooier is! We lopen nu weer richting de Alcazar via de Calle de la Gloria.

Om op het Plaza de Dona Elvira uit te komen. Weer zo’n pleintje met afwisselend wit en felgekleurde gebouwen, wat bomen en gezellige terrasjes. Wat een fijne sfeer!

La Giralda

We zigzaggen op onze tocht door Santa Cruz en de Real Alcazar zo wat door deze wijk heen. Om uiteindelijk op de Calle Mateos Gago uit te komen. Die ons vol zicht geeft op La Giralda. Die toren van de kathedraal.

We zijn nog wat te vroeg voor ons tijdslot voor de Real Alcazar. En besluiten toch maar te wachten en na ons bezoek uitgebreid te lunchen.

Real Alcazar de Sevilla

Zoals gezegd is er op deze plek al heel wat aan kastelen neergezet. Al in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Door de Romeinen, Visigoten en later de eerste Moren en ook de latere Berbers. Dat waren meestal uitbreidingen van bestaande forten of kastelen op deze plek.

Na de Spaanse verovering op de Moren van Sevilla pakte Peter I van Castillië het wat rigoureuzer aan. Hij liet een volledig nieuw paleis op deze plek bouwen. In de Mudejar-stijl.

Alcoba Real

Dan is het eindelijk zover. We kunnen naar binnen! Dit is toch wel het hoogtepunt van Sevilla…

We komen eerst op een soort binnenhof waar nog een oude muur staat. De Patio del Leon.

Onder de poort van de oude muur door, komen we op de Patio de la Monteria. Voor ons ligt dan het mooie toegangsgebouw van de Alcazar. De Alcoba Real.

Nieuwe Wereld

Rechts van ons liggen de gebouwen die we het eerste kunnen bekijken. Die zijn daar in de 15e eeuw aangebracht door het beroemde koningspaar Isabella I van Castillië en Ferdinand II van Aragon. Het paar dat Spanje min of meer verenigde.

Het zijn de gebouwen waar de handel met de Nieuwe Wereld werd geadministreerd. Het Casa del Asistente. En waar ook een scheepsvaartschool werd gevestigd. Onder leiding van Vespucci. Colombus werd ook in dit gebouw ontvangen na zijn tweede ontdekkingsreis.

Patio de las Munecas

Deze gebouwen zijn mooi om te zien. Echt spectaculair wordt het wanneer we de Alcoba Real binnen treden. Rechts bevinden zich daar de prachtige Patio de las Munecas en de Salon de Embajadores.

Bij de eerste kijken we onze ogen al uit. Dit is zo anders dan we van architectuur gewend zijn. Zo exotisch met al die hoefijzer vormen die over elkaar heen zijn geplaatst. Met overal ornamenten die Arabisch aan doen.

Salon de Embajadores

In de Salon de Embajadores valt mijn mond gewoon open. Vooral wanneer ik naar het plafond kijk.

Deze zaal voor de ambassadeurs deed dienst als de troonzaal van Peter I. En boven zijn hoofd liet hij een koepel plaatsen. In de stijl waar al die ornamenten maar over elkaar heen zijn geplaatst. Zo een opwaartse beweging creërend richting een gouden koepel met groenblauwe en rode figuren erin.

Exotisch

Voor dit soort pronkstukken zijn weinig woorden. Zeker niet wanneer je voor je ook nog eens een bijzondere patio ziet.

Schaduwrijk. Met aangelegde vijvers. Met daar omheen die hoefijzervormige poorten en zuilengalerijen. In wat voor exotische wereld zijn we hier in Santa Cruz en het Real Alcazar beland?

Patio de las Doncellas

Deze patio is de Patio de las Doncellas. De binnentuin van de maagden. Vermoedelijk een referentie naar wat de functie van deze patio in de tijd van de Moren was; een plek waar de maagden uit de harem konden verpozen.

Die niet naar buiten mochten en niet door andere mannen bekeken mochten worden. Bijzonder dat schoonheid en wreedheid zo dicht tegen elkaar aan kunnen liggen.

Mudejar

Overigens lag het centrale deel van deze patio 500 jaar lang onder marmeren tegels. Waar een Renaissance-fontein op stond. Gelukkig is dat weer in de oude staat hersteld.

Is dit het dan? Nee, hoor! De gallerijen langs de patio zijn ook nog eens voorzien van een prachtig, houten cassetteplafond. In Mudejar-stijl.

Vanuit de Salon del Techo de Carlos V hebben we zicht op een andere tuin. Die overloopt in de grotere tuinen van de Alcazar.

Palacio Gotico

Wanneer we verder lopen komen we in het zogenaamde gotische paleis terecht. Een toevoeging die Keizer Karel V in de 16e eeuw liet aanbrengen. Of een stuk van het paleis dat hij flink liet verbouwen.

Hoewel dit op zichzelf een mooi geheel is, kan het wat mij betreft niet in de schaduw staan van de exotische Mudejar-stijl.

Rondom de Patio de Crucero zijn ook vleugels in Renaissance-stijl opgetrokken.

Galeria de los Grutescos

Wij lopen vrij snel door dit deel heen. Want er staat ons nog iets moois te wachten. En wel in de vorm van de Galeria de los Grutescos. Een open galerij die tevens dienst deed als buitenmuur van de tuinen van de Alcazar.

Hoewel het mooi aansluit op de Mudejar-stijl is het pas in de 17e eeuw toegevoegd. In een soort van organische stijl. Rotsjes zijn toegevoegd aan de oorspronkelijke kolommen en bogen, waardoor architectuur en natuur min of meer in elkaar over gaan.

De buitenmuur van het Alcazar is speciaal hiervoor open gewerkt. Om op deze manier dienst te doen als loggia. De muur bestond daarvoor vermoedelijk uit blinde kolommen en bogen.

De tuinen

Het is een fijne plek om te lopen. Was het al niet omdat de wind hier een beetje waait en er schaduw is… Want wat is het ook vandaag weer warm!

We kunnen zo goed genieten van de tuinen van de Alcazar. Aan het einde van de loggia lopen we via de tuin zelf, terug naar het Alcazar. Die tuinen herbergen al het moois wat Sevilla aan flora heeft. Palmbomen en kleurrijke bloemen en planten. En op de achtergrond dat mooie gebouw!

Patio de Banderas

Mijn jongste zoon is er nu wel klaar mee. Maar ik wil echt nog niet weg. Ik wil nog een keer door die Mudejar-ruimtes heenlopen. Die bogen zien. Dat keramiek.

Die ornamenten. Uiteindelijk lopen we via de Patio de Banderas het paleis uit.

Op zo’n moment heb ik altijd één vraag voor mijn zoon. Sinds onze vorige, gezamenlijke trip naar Barcelona van vier jaar geleden, aan het einde van zijn basisschool, hebben we één referentie als het gaat over architectuur: de Sagrada Familia. Steevast is mijn vraag aan hem bij mooie gebouwen: vond je het mooier dan de Sagrada?

Ook dit keer is zijn antwoord ‘nee’, maar het komt er duidelijk dichtbij. Want het is één van de weinige keren dat ik hem zie twijfelen. En ik kan het helemaal volgen. Dit was heel bijzonder!

Praktische informatie over Santa Cruz en het Real Alcazar in Sevilla

Openbaar vervoer in Sevilla

Er gaat een tramlijn vanaf het Plaza Nueva dwarsdoor het centrum langs de kathedraal naar de Prado de San Sebastian (bij het Plaza de Espana). Het eindstation van deze tram is Eduardo Dato. Vanaf daar kan je lopen naar Santa Justa. Het centraal station van Sevilla. Dat is dan nog maar een kleine 10 minuten.

Daarnaast is er één metrolijn die zuidwest Sevilla met zuidoost verbindt via het centrum. Niet echt heel bruikbaar voor toeristen.

Vanaf het vliegveld gaan er bussen die op verschillende plekken stoppen in het centrum. Met als eindstation Plaza de Armas. Wij hebben dat op de heenweg gedaan, maar op de terugweg hebben we een Über genomen. Dat gaat toch allemaal wat sneller en kost ook niet de wereld.

Verplaatsen in het centrum zelf doe je verder vooral lopend. Fietsen of steps zijn er niet veel. En het is er eigenlijk ook gewoon te warm voor…

Santa Cruz en de Real Alcazar: de route van deze blog

Op de interactieve kaart hieronder, vind je de route die we hebben gelopen. De letters lopen op. En de letters na de route betreffen de restaurants en hotels/appartementen die ik daaronder tip.

Real Alcazar

Meer informatie over het Real Alcazar vind je op de site van dit prachtige paleis. Daar kan je ook tickets kopen. Doe dit dus wel een aantal weken voordat je op vakantie gaat. Zeker in het hoogseizoen!

Uit eten in Sevilla

Aan het einde van deze wandeling zijn wij gaan eten in El Pinton (S) in de Calle Francos. Op de grens van Santa Cruz en de wat noordelijker gelegen wijk Alfalfa. En vlakbij de kathedraal en het Alcazar. Een erg leuk en wat trendy restaurant.

In Santa Cruz zelf ligt Bodega Santa Cruz (T). Een erg populaire tapasbar. Waar in ons geval de mensen op straat stonden te eten. Wel erg leuk!

Vlakbij de kathedraal aan de Calle Mateo Gago ligt La Azotea (U). Ook een leuke en hippe tapasbar.

Wat verderop ligt Torres y Garcia (V). In de wijk El Arenal. Die ten westen van Santa Cruz en de kathedraal ligt. Wij hebben hier op onze eerste avond erg lekker gegeten. Een goede keuken met van alles wat. En erg vriendelijke bediening.

Sibuya (W) is een supergoed sushi-restaurant. Dat wat verder naar het noorden ligt. In Alfalfa.

Nog wat meer naar het westen in El Arenal ligt Pepe Hillo (X). Ook een hele goede, traditionele tapasbar.

Voor wie het niet weet: de Spanjaarden eten ’s avonds behoorlijk laat. De wat chiquere restaurants zijn niet open voor 20:00 uur. De meeste restaurants die ik hier heb genoemd, zijn ingericht op het toerisme en zijn gewoon de hele dag open.

De letters bij de restaurants staan op de interactieve kaart hierboven!

Appartement in Sevilla

Ik vind het zelf altijd fijn om in een appartement te zitten tijdens een citytrip. Dan kan je ’s avonds ook nog eens ’thuis’ eten. Of heb je gewoon wat meer ontspanningsmogelijkheden.

Wij zaten in een appartement op de grens van de wijken Alfalfa en El Arenal. In een rustige straat. Op goede loopafstand van de Real Alcazar. Het appartement heet Magno Apartments Almansa. Nummer Y op bovenstaand kaartje. Deze organisatie heeft meerdere appartementen door Sevilla heen.

Dit appartement was luxe, met goede en stille airco en van alle gemakken voorzien.

Hotels in Sevilla

Hotel Fernando III (Z) is een mooi en erg comfortabel hotel op een mooie locatie. Hier hebben vrienden van ons gezeten en waren hier heel tevreden over.

Het hotel heeft ook een zwembad. Dus dat is ook een pré. Bovendien ook nog op het dak met uitzicht! Het ligt in wijk La Juderia tegen Santa Cruz aan. Kortom echt een aanrader!

Wil je even gek doen, ga dan in het prachtige Hotel Alfonso (Á). Dat zit in een schitterend oud gebouw vlakbij de kathedraal. Met luxe kamers.

Informatie over Santa Cruz en de Real Alcazar en Sevilla

Hieronder vind je een paar handige links naar nog meer informatie over Sevilla.