Roadtrip door Suffolk naar Cambridge

Vroeg

De zon straalt wanneer we vanaf de boot komen. En we komen zonder gedoe langs de douane. Dat sinds Brexit ook weer een dingetje is. Helaas. Gelukkig drukt dat onze pret niet.

Via de bekende rotondes rijden we de A120 op richting Londen. Een voor ons inmiddels behoorlijk bekende weg. We zijn hier nu al 3 keer van de boot afgekomen. En al zeker 4 keer de boot opgereden.

Wij vinden het ideaal: ’s avonds laat inchecken. Slapen. Wakker worden. En Engeland inrijden. Heerlijk!

En je voelt je hier ook al snel in Engeland. Het landschap begint bijna direct te glooien.

[jumpto link=”praktische-informatie”]Naar Praktische informatie over Suffolk[/jumpto]

Dedham Vale

Vanaf de A120 nemen we bij Colchester de A12 richting Ipswich. En bij Higham pakken we de B1068.

Nu zitten we in het Engeland waar ik de afgelopen jaren regelmatig van heb gedroomd. Kleine wegen met heggetjes er omheen. Die door het landschap meanderen. Dat golvend om ons heen beweegt.

Het is een prachtig gebied, vruchtbaar gemaakt door de River Stour. Ook wel Constable Country genoemd. Na de beroemde Engelse landschapsschilder.

Een perfect begin van onze roadtrip door Suffolk!

Zelfs in dit droge jaar is deze vallei nog relatief groen. Dat zien we straks in de dorpjes wel anders!

De B1068 brengt ons in het kleine Stoke-by-Nayland. En verderop bij Leavenheath. Waar we de grotere A134 richting Sudbury opdraaien. Om voorbij Sudbury de B1064 door Long Melford te pakken.

Roadtrip door Suffolk: Long Melford

Long Melford is onze eerste bestemming voor vandaag. Een langgerekt dorp met maar liefst twee prachtige landhuizen: Melford Hall en Kentwell Hall. Die allebei de moeite waard schijnen te zijn. Voor ons is het hoe dan ook nog te vroeg.

Wij parkeren daarom onze camper bovenaan de Village Green langs Church Walk. Die er bijzonder bruin uitziet in deze droge zomer.

East Anglia is überhaupt één van de drogere delen van Engeland. En dat is het dit jaar helemaal. Van de golf courses die we onderweg in grote getale zien, zijn alleen de Greens nog enigszins groen. De rest is geel tot bruin.

Een korte wandeling brengt ons vlak voor de kerk en de begraafplaats. Waar omheen allerlei mooie en oude gebouwen liggen. En hoewel we over een begraafplaats lopen, ziet het er allemaal bijzonder pittoresk uit.

Holy Trinity Church

Zo staan we oog in oog met de Holy Trinity Church. Een typisch kerk uit deze omgeving. Een toren met daarachter een lang schip.

De onderbouw doet romaans aan. En dat komt ook doordat hier sinds de de Normandische verovering van Engeland door William de Conqueror een kerk heft gestaan.

Het gebouw is echter volop gotisch. Wat aan de buitenkant niet direct duidelijk is. Er zijn geen gigantische hoeveelheden pinakels. Waaraan je de meeste gotische gebouwen kunt herkennen.

De gotiek zit in deze streek vooral in de hoge vensters. Waarvan er ook nog eens een dubbele rij boven elkaar is geplaatst. En de onderste rij heeft de typisch, gotische puntbogen.

De dubbele rij vensters geeft de kerk van binnen en van buiten een licht karakter.

Helaas zijn we te vroeg voor de kerk om al open te zijn. We genieten daarom even van de zon die alles hier zo mooi in vuur zet. Om vervolgens naar onze camper terug te keren. 

Lavenham

De volgende bestemming op onze roadtrip door Suffolk is Lavenham.

Dat bereiken we door een stukje terug te rijden naar het centrum van Long Melford. En daar Bull Lane en vervolgens Lavenham Road te pakken.

In Lavenham komen we eerst langs St Peter’s and St Paul’s Church. Een vergelijkbare kerk als de Holy Trinity van Long Melford. Met dit verschil dat de toren wat stomper en het schip wat korter is. En er zijn hier en daar wat meer tierlantijnen aangebracht. Zoals het poortgebouw.

Het is ook hier helder dat dit een kerk is die in de basis romaans is, maar vervolgens herbouwd is in een gotische stijl.

Wol

Deze kerken worden ook wel ‘wool churches’ genoemd. Aangezien ze in de 15e en 16e eeuw zijn verbouwd met geld dat in de wolhandel werd verdiend. En dat is de reden waarom het hier überhaupt barst van de prachtige, gotische en Tudor gebouwen in deze omgeving.

Dit hele gebied is net als de Cotswolds schatrijk geworden van de wolhandel.

Vanuit hier werden verschillende soorten wol geproduceerd en geëxporteerd. In het geval van Lavenham had dat een typische, blauwige kleur. Wat in de 15e en 16e eeuw hoogst modieus was.

Guildhall

Naast de wool church van Lavenham is ook de Guildhall een mooi voorbeeld van deze welvaart. Feitelijk is dit het toonbeeld van burgerlijke rijkdom. Een gebouw dat van binnen en van buiten schitterende details heeft van houtsnijwerk.

Tegenover de Guildhall ligt het kleinere (…) Little Hall. Het huis dat in bezit is geweest van verschillende wolhandelaren.

Vanuit hier nemen we een kijkje in Prentice Street. Dat met mooie huizen aan beide kanten, prachtig naar beneden rolt. Richting de achterliggende weilanden.

We lopen via de Guildhall naar Shilling Street. Dat al net zo pittoresk is. En via Water Street komen we weer terug op de High Street. Waar we onze camper geparkeerd hebben.

Dat brengt ons nog langs de Swan Hotel dat vroeger de Wool Hall was. En bijna net zo mooi als Little Hall en Guildhall is.

Bury St Edmunds

We zijn nog altijd behoorlijk vroeg. En er moet ook nog altijd ontbeten worden. Dat willen we doen in Bury St Edmunds.

Op onze roadtrip door Suffolk komen we daar via de A1141. Die ons weer terugbrengt op de A134.

In Bury St Edmunds parkeren we op Angel Hill. Het centrale plein van de plaats met deze typische naam.

Saint Edmund

Die naam heeft deze stad te danken aan King Edmund. Hij probeerde in de 9e eeuw stand te houden tegen de Vikingen (Denen). En weigerde daarbij zijn christelijke geloof af te zweren. Dat bracht hem overigens niet veel meer dan zijn dood.

In de 10e eeuw werden zijn beenderen in de abdij van Beodericsworth herbegraven. En werd de naam van dit dorpje omgedoopt naar Saint Edmund’s Bury. Ofwel: de begraafplaats van Saint Edmund.

De stad werd daarna al snel een pelgrimsoord, omdat er vermeende wonderen gebeurden bij het graf van deze heilige.

De abdij moest daarom ook snel worden vernieuwd en uitgebreid. Om alle pelgrims te kunnen opvangen. En zo groeide het stadje stevig door.

Net als met de andere dorpen die we vandaan gezien hebben, speelde ook St Edmundsbury een rol in de wolhandel. In dat geval laken. Dat werd gemaakt van wol.

In tegenstelling tot Long Melford en Lavenham wist deze stad ook na de 16e eeuw zijn rijkdom vast te houden. Daar kwam pas een einde aan met de Industriële Revolutie in de 19e eeuw.

Abdij

Wij strijken eerst neer bij een gezellig koffiehuis vlakbij Angel Hill. Want we hebben enorme trek gekregen van al het moois dat we gezien hebben.

Ik ben geen fan van een full English breakfast. En ik neem wel graag de bijna even zware Eggs Benedict.

Wat is het heerlijk om hier weer in Engeland te zitten. Aan het ontbijt. In een leuk stadje. Met al vol van prachtige indrukken van dit mooie land. Van golvende, groene heuvels. En oude gebouwen en kerken.

Na het ontbijt lopen we de Abbey Gardens in.

Van de abdij zelf is niet veel meer over. Die werd al snel een ruïne in de tijd van de Dissolution onder Henry VIII. Die alle rooms-katholieke activiteiten en dus ook de abdijen met succes probeerde uit te bannen. Toen hij zelf het hoofd van zijn eigen kerk werd.

St Edmundsbury Cathedral

De kerk stamt min of meer uit de 11e eeuw. Waarbij er vooral aan het begin van de 16e eeuw flink aan is gesleuteld. Vandaar dat de kathedraal (toen nog een gewone kerk) in gotische, Perpendicular Style is opgetrokken.

Enkele belangrijke kenmerken van de kerk stammen uit latere tijden. Het prachtige, hamerbalken plafond stamt uit de 19e eeuw. En de vieringtoren is pas ‘recent’ in 2005 opgeleverd. Deze wordt ook wel de Millennium Tower genoemd.

Het maakt het allemaal niet minder mooi. De geschilderde, houten plafonds in combinatie met het hoge, gotische schip geeft de kathedraal een frisse aanblik. En we weten door al het mooie schilderwerk niet waar we moeten kijken.

Geen half werk

Voor de rest is Bury St Edmunds een wat minder pittoresk plaatsje dan Long Melford en Lavenham. De tijd heeft hier duidelijk wat minder stil gestaan. Het is een levendig stadje met een leuke sfeer. Met voor de rest niet heel veel andere toplocaties.

Wij zetten daarom met onze roadtrip door Suffolk koers naar onze eindbestemming voor vandaag: Cambridge! Lees daarover via de link mijn andere blog.

Wat is dit een goed begin van onze vakantie! Heerlijk wat we allemaal al hebben ervaren en gezien. Engeland doet wederom weer volop aan onze verwachtingen!

[jtdestination link=”praktische-informatie” /]

Praktische informatie over een Roadtrip door Suffolk

Dedham Vale

De Dedhame Vale is een Area of Outstanding National Beauty. In combinatie met de Stour Valley.

Je kunt hier prachtige wandelingen maken. Twee springen er daarbij voor mij uit.

De Box Valley Walk is een lange wandeling van 14 kilometer.

Kortere wandelingen in een vergelijkbare omgeving vind je rondom Stoke-by-Nayland.

Hieronder vind je een kaartje van de hierboven omschreven roadtrip vanaf de A12 tot Sudbury (net buiten de kaart ten westen van Newton). De marker staat op Stoke-by-Nayland aan de B1068.

Long Melford

In Long Melford zijn beide landhuizen zeer bezienswaardig: Melford Hall en Kentwell Hall. De eerste is van de National Trust en dat is meestal een garantie voor kwaliteit. Ik krijg wel de indruk dat de tweede het beste wordt gewaardeerd.

Roadtrip door Suffolk naar Lavenham

De Guildhall van Lavenham is ook van de National Trust en daarom ook te bezichtigen. Klik daarvoor op de link. In het gebouw is te zien hoe de wolhandel zorgde voor rijkdom. En hoe men in die tijd ook leefde.

Wanneer je nog wat meer tijd hebt, kan je ook Little Hall bekijken. Klik daarvoor op de link.

Lavenham is voor de rest leuk om doorheen te lopen. Het heeft een hoop winkeltjes. En in combinatie met St Peter en St Paul’s is het leuk om hier een paar uur rond te lopen en de gebouwen te bekijken.

Hieronder vind je een kaartje van de omgeving van Long Melford en Lavenham. De marker staat op Lavenham Road tussen Long Melford en Lavenham. Onderin ligt Sudbury aan de A134.

Bury St Edmund

Over Bury St Edmund valt niet zoveel meer te vertellen. Parkeren hebben we gedaan op Angel Hill.

Uit eten in Long Melford

The Swan en Scutchers zijn wat chiquere opties in Long Melford. Waarbij The Swan de leukste sfeer heeft. En met kinderen ook nog goed te doen is. De tweede krijgt de beste beoordelingen.

Uit eten in Lavenham

Vanzelfsprekend moet je dit doen in The Swan. Alleen al vanwege het prachtige gebouw.

The Angel is wat meer een rechttoe-rechtaan pub. En Tatum’s Teahouse aan High Street is een perfecte plek om thee of koffie te drinken. Of om lekker te lunchen met zoete lekkernijen.

Uit eten in Bury St Edmund

Wij hebben ontbeten in No 5 Angel Hill Wine & Coffee House. Dat was een leuke plek om te zitten. Zij serveren ook lunch.

Een andere optie waar je ook kunt avondeten is Maison Blue. Een vrij chique optie die wel uitstekende recensies krijgt!

Hotels in Suffolk

In The Swan in Long Melford kan je ook overnachten. De kamers zien er leuk en goed verzorgd uit.

In Lavenham is ook The Swan een goede optie. Vooral vanwege de locatie in het Wool House. De kamers zijn wat chiquer dan haar evenknie in Long Melford. En zien er ook gezellig uit.

Kamperen in Suffolk

Wij hadden voor deze avond een camping geboekt in de buurt van Cambridge. Dat was een superleuke en ook basic camping in de buurt van Cambridge: Cuckoo Fen Site.

Het is een ecologische camping met ook ecologische toiletten. Dat doet wat primitief aan, maar werkt allemaal wel goed. De douche was ronduit goed.

Informatie over Suffolk

Meer informatie over Suffolk vind je via de Handige Links hieronder.

In Suffolk is nog veel meer te doen. Lees daarvoor ook nog meer in mijn inleiding op East Anglia.