Vakantie in Engeland
Oriëntatie op East Anglia
Van origine omvat East Anglia grofweg het huidige Suffolk, Norfolk en delen van Cambridgeshire, Rutland en Lincolnshire.
Dit oostelijke deel van Engeland wordt vooral zo genoemd sinds het koninkrijk van East Anglia hier was. In de tijd van de Angelsaksische koningen. Toen het Angelsaksische Engeland was verdeeld in Sussex, Wessex, Essex, Mercia, Northumbria en dus East Anglia.
Voor het gemak pak ik er in mijn reisverhalen geheel Cambridgeshire en Lincolnshire onder.
Vakantie in East Anglia: middeleeuwse rijkdom
Vakantie in East Anglia is een stap in een rijke geschiedenis van Engeland. En dan bedoel ik ook letterlijk rijk. Vooral in de 12e tot de 15e eeuw floreerde hier de wolhandel met Vlaanderen.
Dit zorgde voor een ongekende rijkdom. En dat is in bijna alle stadjes en dorpen goed te zien. In Suffolk kan je eigenlijk geen dorp inrijden zonder een mooie Guildhall te zien. De plek waar de gilden hun bewind voerden.
Suffolk en Norfolk
Deze provincies vormen de harde kern van East Anglia. Allebei streken met een mooi landschap. Niet dramatisch. Wel glooiend en op een manier dat wanneer je in Harwich van de boot komt, je bijna direct in het buitenland voelt.
Suffolk is een vruchtbare streek doordat rivieren als de Stour, Deben en Gipping door het landschap meanderen. Dit levert mooie valleien op. Zoals die van de Stour in de Dedham Vale. Een Area of Outstanding National Beauty. En die van de Deben langs de kust.
Suffolk is verder volgestrooid met mooie dorpen en stadjes. Lavenham, Long Melford, Kersey en St Edmundsbury zijn een paar voorbeelden.
De kust van deze provincie is los van de industriële hotspots rondom de haven van Harwich een langgerekt natuurgebied. Van de Suffolk Heath and Coast, via het bijzondere getijdengebied van Orford Ness tot Minsmere.
Meer naar het noorden gaat de typische Engelse kust overheersen met oude en vaak wat vervallen kustplaatsjes.
Norfolk pakt het stokje aan de kust meteen in positieve zin over met de Norfolk Broads. Een nationaal park van riviertjes, moerassen en meertjes.
Voor Nederlanders deels een feest van herkenning. Waarbij de Engelsen de neiging hebben gehad om wat minder land in te dijken. Waardoor de zee volop zijn gang kan gaan.
Landinwaarts lopen alle wegen naar Norwich. De oude, Normaanse vestingstad. Dat ook al ver voor de Normandische overwinning een vesting was. Door deze rijke historie is Norwich een mooie stad om te bezoeken.
Meer naar het westen is Thetford Forest het centrum van een conglomeraat van natuurgebiedjes. En één van de weinige echte bosgebieden in dit deel van Engeland.
In het noorden waar de stranden zijn is de Norfolk Coast AONB met Holkham Nature Reserve qua natuur ook een aanrader.
Cambridgeshire
Dit is vlak land. Een streek vol met graanvelden die zich nauwelijks opheffen. En waar met name naar het westen de noord-zuid-verbindingen het landschap niet echt aantrekkelijk maken.
In Cambridgeshire kom je voor de cultuur. En dat heeft deze streek op een topniveau. Met Cambridge natuurlijk. Mooier dan haar rivaal Oxford? Lees er meer over in mijn blog.
En dan Ely. Met haar prachtige kathedraal en sublieme Octogonal in het hart van deze kerk. Een architectonisch hoogtepunt om kippenvel van te krijgen. Lees er meer over in mijn blog via de link.
Tenslotte ligt hier tussen en naar het noorden de Fen Country. Prachtig op muziek gezet door Ralph Vaughn Williams. Die natuurlijk in Cambridge heeft gestudeerd.
Dit is een gebied van riviertjes, moerassen en grotere kanalen. Omgeven met legenden vanwege de mist die hier met name in herfst en winter over het landschap daalt.
Lincolnshire
Het landschap heft zich langzaam maar zeker weer op. Wanneer je vanuit Cambridgeshire richting het noorden rijdt. Dan kom je eerst langs het schitterende Burghley House. Het kasteel gebouwd door de spymaster van Elisabeth I.
Verderop is ook Belton House een schitterend landhuis.
Nog meer naar het noorden gaan alle wegen naar Lincoln. Dat zich verheft uit het landschap. En met haar schitterende kathedraal de omgeving domineert.
Naar het westen zijn er de Lincolnshire Wolds. Een mooi landschap van heuvels, graanvelden en bossen.
Daarachter ligt de kust. Die over het algemeen wordt gedomineerd door caravanparken. En alleen bij Theddlethorpe Dunes en Donna Nook interessant is.
Dat maakt Lincolnshire vooral een springplank naar het noorden. Leuk om even kort te bekijken. En doorheen te rijden. En waarin Lincoln zelf een prachtige tussenstop is.
