Wandeling door het oude centrum van Valencia

Aragon

Veel van wat we vandaag gaan zien, is ontstaan in de tijd dat Valencia onderdeel werd van het Koninkrijk van Aragon. Nadat Jaime de Veroveraar de Almoraviden uit Valencia had verdreven. Ook wel Jacobus I genoemd. Lees daarover meer in mijn inleiding over Valencia via de link!

Door de productie van en handel in zijde werd Valencia met name in de 15e eeuw een rijke stad. En daarvan is hier en daar nog wat te zien. Zoals ik in de inleiding al aangaf: niet veel. Toch is dat niet erg. Want door deze wandeling door het oude centrum van Valencia maken we kennis met deze stad. Die bijzonder levendig is en veel sfeer heeft.

Palau de la Generalitat

We starten onze wandeling door het oude centrum van Valencia op het Plaça Manises. Dat is het plein voor het hotel waar we zitten. Lees daarover onderaan deze blog bij Praktische informatie meer.

Aan dit plein staat meteen onze eerste bezienswaardigheid van vandaag. Het Palau de la Generalitat. Daar kijken we vanuit onze hotelkamer op uit. Een laatgotisch gebouw waar later een toren in dezelfde stijl tegenaan is gezet. En aan de zijkant hier en daar wat verwaarloosd.

Het is één van de regeringsgebouwen van de regio Valencia.

Torres dels Serrans

We lopen vanaf het plein de Carrer dels Serrans op. Een gezellige winkelstraat. Aan het einde daarvan vallen meteen de indrukwekkende contouren van een middeleeuws gebouw op. Dat zijn de Torres dels Serrans. Of Torres de Serranos in het reguliere Spaans.

Er zijn in Valencia 2 van de originele 12 poorten van de middeleeuwse stadsmuur bewaard gebleven. Deze poort heeft deze twijfelachtige eer gekregen vanuit het gegeven dat het een gevangenis was.

Het is net als het Palau de la Generalitat gebouwd in de typische, wat strakke gotische stijl van Valencia. Die hier en daar bijna militaristisch aandoet.

In dit geval natuurlijk met reden. Het moest vijanden buiten kunnen houden.

De poorten danken hun naam vermoedelijk aan het feit dat ze aan de koninklijke weg lagen die richting Zaragoza (hoofdstad van Aragon) en Barcelona liep. Die door de streek Els Serrans kwam. Een andere verklaring is dat Serrans slaat op het volk dat in de bergen woont. Die eveneens ten noordwesten van Valencia liggen.

De poorten hebben op enig moment ook nog dienst gedaan als veilige opslag van stukken uit het Prado van Madrid. Tijdens de Spaanse burgeroorlog.

De poorten doen ook dienst als plaats van handeling van de openingsceremonie van de beroemde Fallas van Valencia. Daarover later meer!

Sant Llorenç

Wij lopen in de druilerige regen door. De Via de Carrer de la Salut in. En verder de Carrer del Muro op. Om op het Plaça de Sant Llorenç te komen. Daaraan staat de mooie gevel van de gelijknamige kerk.

Tegenover de kerk zetelt het parlement van Valencia. In het Palau dels Borjas. Oorspronkelijk in de 15e eeuw gebouwd door de familie Borgia. Van pauselijke faam. Die hier voor het Koninkrijk Valencia hun residentie hadden.

Het is weer net zo’n laatgotisch gebouw als de stadspoort en het Palau de la Generalitat. In dit geval wel met een aantal Renaissance elementen.

Fallas

Wij lopen op onze wandeling door het oude centrum van Valencia verder de Carrer del Navallos in. Die brengt ons op het beroemde Plaça de la Mare de Déu.

Daarvoor moeten we eerst wat over de Fallas vertellen. De Fallas zijn een 5-daags feest in maart van elk jaar. Eigenlijk een soort carnaval. Waarbij er geen optocht is, maar op veel pleinen in de stad een tafereel van hele grote poppen (ninots) is gemaakt. Waar iedereen vervolgens langsloopt.

Er wordt veel tijd, energie en geld in gestoken in het bouwen van de poppen. Net als bij de traditionele carnavalsoptochten. De taferelen en poppen zijn soms wel 15-20 meter hoog.

Op de laatste nacht van de Fallas worden deze taferelen in brand gestoken.

Plaça de la Mare de Déu

Op dit plein vindt misschien wel het hoogtepunt van de Fallas plaats. De aanbieding van de bloemen aan de Mare de Déu dels Desamparats. De maagd van de hulpbehoevenden. Waarbij elke Falla bloemen aanbrengt op de symbolisering van deze maagd.

Het is een mooi plein om te zijn. Tenminste dat hebben we gisteren in de zon ervaren 😀

Rechts van ons zien we de Jardins de Mandarinas. Een kleine, maar mooie tuin van mandarijnbomen. Een belangrijk symbool voor Valencia. Ooit naar Valencia gebracht via de Zijderoute en handel met China. En tegenwoordig een belangrijk landbouwproduct. Nadat de zijdeproductie en -handel verdween.

Recht voor is de Turiafontein. Die symboliseert deze rivier die zo belangrijk is voor Valencia. Over deze rivier lees je meer in mijn andere blog over het moderne Valencia.

De meisjes die staan afgebeeld naast de fontein, symboliseren de streken binnen het gebied. En verwijzen ook naar het zogenaamde Watertribunaal. Daarover straks meer.

Watertribunaal

Tenslotte bevinden zich aan de linkerkant van het plein twee kerken. De eerste is de roze Basílica De La Mare de Déu dels Desamparats. Waarna het plein is vernoemd.

Wat meer naar het zuiden zien we de kathedraal van Valencia. En dan vooral de zogenaamde Apostelpoort. Met daarboven uit de lantaarn van de vieringtoren.

Bij deze poort komt elke donderdag rond de middag het Watertribunaal bijeen. Een rechtsorgaan dat zich van oudsher bezig houdt met kwesties rondom de irrigatie. Die voor de ommelanden van Valencia zo belangrijk was. Zonder irrigatie geen zijde of andere landbouwproducten.

Aan deze kant is de kathedraal een wat onsamenhangend geheel. Zeker met de deels opengewerkte kooromgang aan de linkerkant.

De Basílica De La Mare is een enorm barok geheel. Ik word daar niet heel warm van. Ik vind het plein dat voor mij ligt leuker om te zien.

Wandeling door het oude centrum van Valencia: Plaça de l’Amoina

Voordat we de kathedraal inlopen, lopen we eerst tussen de Basílica De La Mare de Déu dels Desamparats en deze kerk door richting de Plaça de l’Amoina.

Daaraan bevindt zich onder andere het Aardsbischoppelijk Paleis. Die met een kleine brug in verbinding staat met de kathedraal. De bischop moet natuurlijk beschut naar de kerk kunnen!

Verderop op het plein bevindt zich een grote glazen plaat. Daar onder bevinden zich opgravingen uit de Romeinse tijd. En daar omheen is een museum gebouwd. Het Museum van Amoina.

Uit die tijd lijkt ook de naam Valencia te stammen. Balencia betekende moedig. Het duidt op de rustplaats voor gepensioneerde soldaten. Moedige mannen.

Kathedraal van Valencia

Via de Carrer de la Barcella lopen we onder dat bruggetje van de bischop door naar het Plaça de la Reina. Waaraan de ingang van de kathedraal ligt.

De kathedraal is een wat typisch allegaartje van stijlen. De basis van de kathedraal stamt uit de 13e en 14e eeuw. En is daarmee gotisch van karakter en opzet. Dat betreft een groot deel van het schip en het koor. En de lantaarn-achtige vieringtoren ‘El Cimborrio’.

De binnenkant doet daardoor qua structuur ook middeleeuws aan.

De kerk is neergezet op een plek waar eerst een Visigotische kapel en later een moskee stond.

El Miguelete

Richting het einde van de 14e eeuw wordt op enige afstand van de kathedraal in opdracht van Jaime I een klokkentoren neergezet. De toren draagt de naam van de aartsengel Michael.

De klokkentoren werd in de 16e eeuw vast gemaakt aan de kerk. Door de uitbreiding van de nartex.

Tenslotte werd aan het barokke begin van de 18e eeuw de hoofdingang toegevoegd. In de stijl van die tijd. Deze ingang wordt ook wel de IJzeren Poort genoemd.

Zie daar het allegaartje bij elkaar.

Interieur en kapel

Aan de binnenkant gaat de mix door. Hoewel het daar wat evenwichtiger is. Door een combinatie van gotiek en barok. Alleen in de viering is te zien dat de kathedraal op de grens van de romaanse en de gotische bouwkunst is gebouwd. Door de ronde bogen.

Dit is ook het mooiste punt van de kerk. Vanwege het licht dat zo stralend door de lantaarn van de vieringtoren komt.

In de oude kapittelzaal is de kapel van de Heilige Graal gekomen. Het verwijst naar de beker die hier wordt bewaard. Waarvan men meent dat het de beker is waaruit Jezus tijdens het Laatste Avondmaal heeft gedronken.

Plaça de la Reina

Via de gezellige Plaça de la Reina lopen we na het bezoek aan de kathedraal in zuidelijke richting. Het plein ligt er nu wat mistroostig bij. Het is normaal gesproken met haar uitbundige palmbomen en bloemen een kleurrijk geheel.

Aan het einde van het plein lopen we rechts de Carrer de la Capelleria in. Daar zien we meteen de toren van de kerk van Santa Catalina. Een barok geheel. Op een plek waar ooit een minaret stond. In de Moorse tijd. Vandaar wellicht ook de wat buitenproportionele hoogte.

De gelijknamige kerk die er wat gek achter staat is al even barok van opzet. Schuin tegenover de toren zit de Horchateria Santa Catalina. Hier kan je het typische drankje van Valencia drinken. Een soort melk gemaakt van tijgernoten.

Links ligt hier de Plaça Redonda. De laatste bezienswaardigheid van mijn stadswandeling door het moderne Valencia. Lees daarvoor via de link mijn andere blog over Valencia.

We lopen verder via Carrer del Trench en de Carrer del Drets naar het Plaça del Doctor Collado. Waaraan het smalste, blauwe huis van Valencia staat.

Llotja de la Seda

Op onze wandeling door het oude centrum van Valencia komen we nu bij het hoogtepunt. Vanaf de hoek van het Plaça del Doctor Collado kunnen we de fraaie gevel van de Zijdebeurs al bewonderen.

Direct valt weer die wat militaristische stijl van de Valenciaanse gotiek op. Met kantelen en al. In dit geval wel fraai versierd met allerlei spitsen en pinakels. We zitten duidelijk wat verder in het gotische tijdperk.

Binnenplaats

Het beursgebouw van de Zijdehandel is ontstaan eind 15e, begin 16e eeuw.

Het gebouw bestaat grofweg uit 3 delen. Het eerste deel is de binnenplaats. Waar een paar bomen staan. Vanzelfsprekend zijn het weer mandarijnbomen. Om maar duidelijk te maken dat die tijd van de zijde voorbij is. Ze geven een mooi, groen perspectief op de Llotja.

Draden van zijde

Het tweede deel betreft de grote hal waar de daadwerkelijke handel plaatsvond. Deze hal is een waar visueel spektakel. En een soort wereldlijke kathedraal.

Het prachtige, laatgotische dak wordt ondersteunt door pilaren. Langs deze pilaren lopen als het ware zijdedraden van steen omhoog naar het dak. En vlak voor het dak lopen ze uiteen in de ribben van dat dak zelf.

Het is absoluut het hoogtepunt van deze wandeling door het oude centrum van Valencia.

Zeetribunaal

In de derde wat ouder uitziende ruimte had het zeetribunaal zitting. Dit is een vrij strakke ruimte. Met een houten cassetteplafond.

Duidelijk minder bijzonder dan de handelszaal. Waar we weer snel naar terug lopen. Om nog wat te genieten van dit spektakel van steen.

Plaça del Mercat

Via de binnenplaats lopen we dit prachtige gebouw weer uit. Om via één van de stegen aan weerszijde van de beurs op het Plaça del Mercat uit te komen. Daar kunnen we de Zijdebeurs nog een keer van deze kant bekijken.

Aan dit plein ligt ook de kerk van Sant Joan del Mercat. Deze kerk heeft een vrij spectaculaire, oostelijke façade. Oorspronkelijk stond hier een gotisch gebouw. Twee branden later werd de kerk in de 18e eeuw in barokke stijl weer opgebouwd.

Waarbij de bouwers zich in tegenstelling tot de IJzeren Poort van de kathedraal gelukkig hebben weten in te houden. Daardoor zijn er voldoende decoratieve elementen. Zonder dat het te gek wordt.

De façade wordt gedomineerd door de klokkentoren. Die er in het midden bovenuit stijgt.

Verder…

Verder naar het oosten ontwaren we de prachtige Mercat Central. Lees daarover meer in mijn reisverhaal over het moderne Valencia.

Wij maken onze wandeling door het oude centrum van Valencia af door via de Avenguda de Maria Cristina en Carrer de Sant Vincent Martir terug naar de Plaça de la Reina te lopen.

De Carrer de Sant Vincent Martir is een leuke winkelstraat waaraan ook nog de kerk van San Martin ligt.

Droog!

Langzamerhand is het tijdens deze wandeling droog geworden. En lijkt de zon bijna weer te gaan schijnen.

Zo komen we aan het einde van een mooie wandeling door het oude centrum van Valencia.

Weliswaar heeft het niet zoveel grootse en oude monumenten. De sfeer in deze stad is heerlijk. En dat ondanks de regen!

Praktische informatie over een wandeling door het oude centrum van Valencia

Hieronder vind je een kaartje met alle bestemmingen die in de bovenstaande blog worden genoemd. Deze wandeling kan heel goed te voet worden gedaan. En duurt qua nettotijd hooguit een uurtje.

Overigens volg ik in deze blog de Valenciaanse namen, omdat deze op de Google-kaart staan. Veel staat ook in het Valenciaans en dat wijkt dan net weer af van het Spaans. Nogal ingewikkeld om allemaal te volgen. Gelukkig lijkt het redelijk op elkaar. Dus je zult het hoe dan ook wel ongeveer kunnen volgen…

Musea in Valencia

Wanneer je nog wat verder terug wilt in de tijd, ga dan naar het Museum van Amoina. Aan het gelijknamige plein. Dat ligt dus op de route.

Zoals hierboven aangegeven kan je dan opgravingen zien uit de Romeinse tijd. En de eeuwen daarna van de Visigoten en de Moren.

Een bijzonder museum is het keramiek-museum in Valencia. Dat in een prachtig, barok gebouw zit. Meer informatie vind je via de link.

Fietsen in Valencia

Fietsen kan in Valencia heel goed. Hoewel het voor deze wandeling door het oude centrum van Valencia niet echt nodig is.

Huurietsen zijn door de hele stad heen te pakken van Valenbisi. Meer informatie vind je via de link.

Uit eten in Valencia

Op de route ligt zoals aangegeven de Horchateria Santa Catalina. Hier kan je het bewuste drankje nuttigen. Of gewoon een thee of koffie met wat lekkers.

Valencia is de stad van de paella. Leuk dus om dit te eten. En nog leuker om het zelf klaar te maken. Wij hebben met onze groep een geweldige paella-workshop gehad bij My First Paella.

Het team is super enthousiast en erg gezellig. En we hebben hier ook heerlijk paella gegeten!

Andere tips om uit eten te gaan in Valencia zijn: Puerta del Mar, Delicat en Refugio. Allemaal restaurants die een uitstekende recensie krijgen.

Hotels in Valencia

Wij hebben tijdens deze trip in een mooi en ook chique hotel gezeten. In een prachtig oud gebouw. Prijzig en ook heel erg de moeite waard. Hotel Palacio Vallier.

Het hotel ligt aan de Plaça Manises. Waar bovenstaande wandeling ook begint met het Palau de la Generalitat. Zie daarvoor ook de letter A op bovenstaande kaart.

De Deluxe Double Rooms zijn het beste van twee werelden: groot genoeg en ook weer niet extreem duur. Vraag om kamers met uitzicht op het Plaça de la Mare de Déu vanaf het balkon.

In een stad vind ik het met kinderen altijd wel lekker om in een appartement te zitten. Macflats Ajuntament is een hele goede plek met uitstekende recensies.

Het appartement ligt wat meer in het modernistà-centrum van de stad. Bij het stadhuis in de buurt. Iets verder weg van deze wandeling. En nog altijd goed te doen. Het is letter N op de kaart.

Informatie over Valencia

Wil je nog meer informatie over Valencia, klik dan hieronder op de Handige links!